merhaba doblocu kardeşler

Geçen anlattığım yaşadığım olaydan sonra gelen istek üzerine bugüne kadar yaşadıklarımıda sizlerle zaman zaman paylaşacağım. Malum kazadan sonra bir süre beynimde'de bazı hasarlar kaldı hem doblomu kaybetmenin üzüntüsü hemde düşmenin etkisiyle büyük unutkanlıklar başladı , günde 8-9 kez yemek yediğim oluyordu. 124 kiloya kadar çıktım. Hımbıl gibi olmuştum, hafızamı kısa süreliğine kaybettiğim için hastane yetkilileri aileme bile haber veremediler. Öyle bir haldeydimki inanın ne bir kıyafet ne bir kimlik nede bir iç çamaşırım vardı. hastane yetkilileri kendi kıyafetlerinden bana getiriyorlardı, bu kıyafetlerinde kimin paçası uzun kiminin kısa perişan bir haldeydim geceleri ağlama krizlerine giriyordum, Bİr gün hasta bakıcı muharrem abi halime acıyıp beni dışarı çıkardı kapıya çıkınca karşımda bir mucize oldu karşımda dobloyu görür görmez hafızamın %90 nı geri geldi , Karşımda gördüğüm kaybettiğim gri doblomdu sanki evet bir kez daha doblom beni kurtarmışdı , Herşeyi hatırlamıştım ama soyadımı ve hangi ilde yaşadığımı hatırlamıyordum babamın adını ( yılmaz ) annemin adını ( ayşe ) olduğunu hatırlıyor ama soy adımızı hatırlamıyordum.Bu durum bir türlü düzelmiyordu kimse nereye gidecektim. Tek çare doblomun fıratın karanlık sularından çıkarılması yada kimliğin doblodan alınmsaıydı. dalgıçlar bu suya dalmanın çok tehlikeli olacağını bu yüzden vinç kullanmanın daha mantıklı olduğunu söylediler. Ama bende para ne gezer , yazı bekleyip fıratın sularının çekilmesi ve doblomu bana geri vermesinden başka çarem yoktu. Fakat ben yaza kadar nasıl dayanacaktım... Devamını başka bir zaman bırakıyorum.
HERKESE SELAM DOBLOYA DEVAM..

Aleykümselam Mıstık abimize

birader çok geçmiş olsun, gerçekten çok üzücü bir durum başına gelmiş allah yardımcın olsun.

Ve aleyküm selam.

Çok geçmiş olsun